Podobno dżentelmeni nie rozmawiają o pieniądzach, ale słyszałem, że XIX wiek już się skończył. Czas pomyśleć o oszczędzaniu i inwestycjach, bo pod tym względem Polakom naprawdę brakuje świadomości i dobrych nawyków. – jedynie trzynaście procent Polaków regularnie oszczędza (źródło).

Niedawno pisałem o tym, jak znaleźć finansowanie hobby. Kilka prostych sztuczek, które pozwalają na zaoszczędzenie nawet sporej sumy. Hobby to miły cel, bo w krótkim czasie możemy zobaczyć rezultat odkładania pieniędzy. Czasem jednak mamy potrzeby o wiele ważniejsze, której kosztują więcej niż krawat od Lino Ieluzziego czy nawet garnitur od Rubinaccich. Elegancki, niewychodzący z mody ubiór to dobra inwestycja, ale nie da się jej porównać z domem, firmą czy samochodem rodzinnym.

Tym wpisem chciałbym zapoczątkować serię artykułów o największych tuzach klasycznej mody męskiej. Leonida Ferrarese jest właścicielem zakładu krawieckiego i mistrzem sprezzatury – tradycyjne elementy ubioru nosi z nadzwyczajną wprost swobodą.

Jakiś czas temu zauważyłem profil Leonidy na Instagramie i od tego czasu wypatruję kolejnych fotek. Trudno przeoczyć jego stylizacje – choć nie nosi krzykliwych kolorów ani szokujących fasonów, to i tak zdecydowanie się wyróżnia. Jak się pewnie domyślacie, Ferrarese jest dla mnie inspiracją.

W tym tekście chciałbym Wam przybliżyć sylwetkę Leonidy, zbierając fakty, które udało mi się ustalić na podstawie licznych artykułów z włoskiej prasy i wywiadów z Leonidą. A na zdjęciach zobaczycie, co zrobić, by dwurzędowy garnitur nabrał niesamowitej lekkości.

Przyszedł czas na mój pierwszy tekst po przeprowadzce do Szwecji. Myślę, że dzięki tej zmianie dostaniecie na moim blogu nieco inne spojrzenie na męską elegancję i na życie w ogóle. Mimo, że Polskę i Szwecję dzieli tylko jedno morze, to te kraje różnią się od siebie jak ogień i woda. Tym wpisem chciałbym przybliżyć Wam nieco piękną kulturę, obyczaje i kilka dziwactw kraju, który stał się mi bliski, odkąd poznałem swoją Żonę.

Może wzruszycie teraz ramionami – jak finansować swoją garderobę? Po prostu zarobić! Ale gdy chodzi o odzież premium albo szytą na miarę, potrzebne są większe środki. I mam kilka pomysłów na to, jak zdobyć upragnione rzeczy.

Pomysł na ten artykuł przyszedł mi do głowy podczas przeprowadzki. Jak pewnie wiecie, zamieszkałem właśnie w Szwecji. Wiąże się z tym niepewność co do tego, jak zmieni się tam moje życie. Po przeprowadzce priorytetem będzie kupno lub zbudowanie domu, a nie wydatki na moje hobby, czyli szycie ubrań i zakupy z tym związane. Pewnie wielu z Was nie raz stała przed wyborem, czy pozwolić sobie na finansowanie zachcianek, czy lepiej wstrzymać się z tym na rzecz czegoś ważniejszego. Nie jest to zatem artykuł tak niepoważny jak na początku mógłby się wydawać.

Kiedy temperatury zbliżają się do dwudziestu stopni, pora zmienić styl na wiosenno-letni. Majowa aura nie rozpieszczała, ale razem z żoną wykorzystaliśmy dzień lepszej pogody, żeby wybrać się na przejażdżkę po mieście.

Wiele osób nie znosi Warszawy – może za mało ją znają? Ja tego nie rozumiem, bo po prostu uwielbiam to miasto, podobnie jak moja żona Martina. Dlatego często, gdy nie możemy sobie pozwolić na dalszą podróż, po prostu jeździmy po Warszawie z opuszczonym dachem i cieszymy się chwilą. Unikamy pośpiechu, a na postojach delektujemy się kawą w pięknych zaułkach naszego miasta. Tym razem wybraliśmy się w okolice Placu Grzybowskiego, gdzie ostatnimi czasy powstało dużo restauracji i kawiarni. To jedno z najprzyjemniejszych miejsc w Warszawie –zachwyca zielenią i różnorodną architekturą.

Przyszedł czas na podsumowanie 92. targów Pitti Uomo. Moje stylizacje  z drugiego i trzeciego dnia możecie zobaczyć we wpisach publikowanych niedawno. Tym razem skupmy się na najważniejszych trendach, a także na opisie przebiegu targów. Emocje już opadły, więc to chyba najlepszy czas.

Muszę zaznaczyć, ze to były dopiero moje drugie targi, dlatego nie mam wielkiego porównania. Mimo to myślę, że zainteresują Was moje obserwacje i opinie.

Ponad trzydziestostopniowy upał zmusza nas do stylistycznych kompromisów. Jak wybrnąć z tego w dobrym stylu? Jak poradziliśmy sobie z tym na targach Pitti Uomo?

Trzeci dzień targów Pitti Uomo był naszym ostatnim dniem pobytu we Florencji. Niestety nie mogliśmy zostać dłużej w tym pięknym mieście. Po deszczowym wieczorze czwartek przywitał nas jeszcze większym upałem niż dzień poprzedni. Na niebie nie było ani jednej chmury.

Trudno było nam sobie wyobrazić spacerowanie w pełnej gali, więc zdecydowaliśmy się na nieco więcej luzu. Porzuciliśmy marynarki i ja zostałem w samej koszuli, a Martina – moja żona – w przewiewnej bluzce.

Po raz pierwszy miałem okazję być na letnich targach mody Pitti Uomo. Co zapamiętam z tego pobytu w upalnej Toskanii?

Pitti Uomo to najbardziej okazałe i prestiżowe targi mody męskiej, które już po raz 92. odbyły się we Florencji. Impreza jest organizowana dwa razy w roku. W styczniu debiutowałem na placyku Fortezza da Basso, gdzie odbywają się targi. O moich wrażeniach i stylizacjach możecie poczytać w dwóch wpisach (dzień pierwszy i drugi).

Na 92. edycję targów wybraliśmy się z moją ukochaną żoną. Martina cieszyła się na wyjazd tym bardziej, że po raz pierwszy jechaliśmy na Pitti Uomo razem. Pewnym problemem była jednak organizacja podróży, bo ja startowałem z Warszawy, a żona leciała ze Szwecji. Część z Was pewnie pamięta, że przeprowadzamy się do Szwecji (o czym pisałem niedawno), a Martina już w zasadzie rozpoczęła pracę po drugiej stronie morza. Mieliśmy szczęście, że nasze loty były w odstępie około 40 minut od siebie, co pozwoliło nam na planowanie dalszej podróży razem – z lotniska do miejsca docelowego i z powrotem. Muszę przyznać, że dotarcie do Florencji na Pitti nie należy do najłatwiejszych. Naszą podróż pokonaliśmy chyba każdym z możliwych środków transportu! No, udało się uniknąć przemierzania trasy łodzią.

Tym razem opowiem o wielkiej zmianie w moim życiu. Ostatnio w natłoku zajęć nie mogłem zbyt wiele pisać, więc teraz należy się Wam wyjaśnienie. Otóż niedługo razem z żoną przeprowadzimy się do Szwecji. Dlaczego opuszczamy Warszawę? I czemu jedziemy na północ, a nie na przykład do Włoch? Wszystko wyjaśnię w tym wpisie.

Ponad cztery lata temu moje zdjęcia na Instagramie zaczęła komentować pewna Martina mieszkająca w Sztokholmie. Odpisując na jej komentarze, nie spodziewałem się, że kilka tygodni później polecę przez Bałtyk, żeby się z nią spotkać. Początkowo rozmawialiśmy przez Skype’a, jednak bardzo chcieliśmy zobaczyć się na żywo. Tak rozpoczął się nowy etap mojego życia, który szczęśliwie trwa do dziś. Przez pół roku lataliśmy do siebie na przemian, by w końcu zdecydować się na zamieszkanie razem w Polsce.

Wybierając garnitur lub marynarkę, zwraca się uwagę przede wszystkim na kolor i rodzaj tkaniny, a także na liczbę guzików i kształt klap. Ale jest więcej niuansów, które pozwalają mówić o różnych stylach krawieckich. Skąd się wywodzą i jak wyglądają?

Moi stali czytelnicy na pewno zwracają uwagę na szczegóły stylu. Nie powiecie raczej: garnitur to po prostu garnitur, nad czym tu się rozwodzić? No bo jest nad czym. Garnitur może mieć wydatne wypełnienie ramion i sztywną konstrukcję. Staje się wtedy zbroją, która zbuduje naszą sylwetkę albo – w niektórych przypadkach – przytłoczy nas swoim ciężarem. Ale garnitur może też wyglądać bardzo lekko i swobodnie, gdy ma naturalną linię ramion i pozbawiony jest dodatkowych wypełniaczy. Czasem garnitury kroi się z większym zapasem, a czasem z mniejszym – wpływa to na naszą sylwetkę, ale także na swobodę użytkowania. Poza tym pojawiają się różnice w przypadku umiejscowienia szliców, fasonu spodni… Można by długo wymieniać, ale spokojnie. Uporządkuję tę wiedzę, przedstawiając Wam trzy główne szkoły.