Niedawno zainteresowałem się cygarami i temat mnie rozpalił. Właśnie dlatego przygotowałem krótki poradnik. Z tego wpisu dowiesz się wszystkiego, co potrzebne na początku przygody z cygarami.
Słowo cygaro prawdopodobnie pochodzi z języka Majów – od słowa sikar, co oznacza po prostu „palenie tytoniu”. Tytoń wywodzi się z Ameryki i w Europie był nieznany aż do czasu wielkich odkryć geograficznych (podobnie jak ziemniaki, bez których trudno sobie wyobrazić polską kuchnię).
Tymczasem w Nowym Świecie tytoń uprawiany był już w starożytności i odgrywał ważną rolę w życiu społecznym i gospodarczym. Tymi Europejczykami, którzy jako pierwsi spróbowali tytoniu, byli już… członkowie ekspedycji Krzysztofa Kolumba.
>>>Obejrzyj film o cygarach – kompletny poradnik <<<
Bartolomé de las Casas – kronikarz podboju Ameryki – zapisał, że hiszpańscy zwiadowcy wysłani w głąb Kuby spotkali mężczyzn z drewnianymi rurkami. Kopciło się z nich jak z muszkietów, ponieważ palili tam szczególne zioła. Według relacji używano tytoniu po to, by nie czuć zmęczenia (rzeczywiście nikotyna może mieć działanie stymulujące, trochę podobnie jak kofeina). De las Casas wspomniał też o Hiszpanach, którzy tak przyzwyczaili się do palenia tytoniu, że nie mogli z tego nawyku zrezygnować. Mamy więc pierwszą informację o uzależniającej sile palenia.
Mimo tej przestrogi liście tytoniu szybko podbiły Europę. Tytoń sprowadzano głównie z Kuby, a następnie w Hiszpanii produkowano z niego cygara. Na początku XVIII wieku w tej dziedzinie przodowała Sewilla.
Z czasem manufaktury cygar rozwinęły się również na północ od Pirenejów – we Francji i w Niemczech. Na początku XIX wieku żołnierze brytyjscy, wracając z wyprawy na Półwysep Iberyjski, przynieśli ze sobą zwyczaj palenia na Wyspy. W efekcie w 1820 roku swoje cygara zaczęła produkować także Anglia. Ale do prawdziwej rewolucji w tym biznesie doszło rok później: król Hiszpanii pozwolił produkować cygara bezpośrednio na Kubie. Tak się zaczyna historia ulubionej używki Johna F. Kennedy’ego i Winstona Churchilla.
Z czego składa się cygaro?
Budowa cygara przedstawia się następująco:
– Stopa
– Korpus
– Głowa
– Kapturek
– Pierścień (dawniej służył temu, by tytoń nie ubrudził białych rękawiczek, w których zwyczajowo palono)
Kapturek występuje w cygarach robionych ręcznie – hecho a mano. Powstrzymuje on rozwijanie się korpusu. W cygarach robionych maszynowo pozostawia się po prostu otwór.
Budowa wewnętrzna cygara:
– Wkładka (filler) – silnie zwinięte liście tytoniu. Ich dobór decyduje o smaku i mocy cygara
– Zwijacz (binder) – liść, który trzyma wkładkę w całości, nadając jej kształt. Liście do produkcji zwijacza muszą być jednocześnie mocne i elastyczne – sama pokrywa byłaby zbyt delikatna, by utrzymać odpowiedni kształt.
– Pokrywa (wrapper) – zewnętrzna część cygara. Powstaje z wyselekcjonowanych, najładniejszych liści tytoniu. Tylko w niewielkim stopniu wpływa na jego smak. Po kolorze liści pokrywy można dokonać wstępnej oceny mocy – w wielu przypadkach jaśniejsze cygara są słabsze i delikatniejsze od tych ciemnych.
Ciekawostką jest, że te jasne liście pokrywy dojrzewają w cieniu naturalnym lub pod specjalnym baldachimem, które są stosowane m.in. w USA, w stanie Connecticut. Tego typu cygara nazywane są Connecticut Shade. Obecnie powstają również w innych miejscach na świecie.
Niektóre wrappery mogą być nawet zielone. Te powstają z młodych liści. Z kolei liście nazywane maduro są ciemne i przeważnie mocniejsze. Cygara mogą być też owijane w kilka rodzajów liści o różnych barwach.
Wielkości cygar – formaty
Cygara występują w wielu kształtach i rozmiarach. Od tego może zależeć też ich moc i charakter.
Wąskie cygara palą się mocniej i ich smak na ogół jest silniejszy. Cygara szerokie palą się łagodniej, chłodniej, mają bardziej wysublimowany smak.
Dłuższe cygara nie tylko palą się dłużej od krótkich. Ich rozmiar jest także obietnicą przygody, bo w trakcie palenia mogą znacząco zmienić swój smak. A te cygara, które smakują ciągle tak samo, uważa się za nudne.
Ulubione cygara Winstona Churchilla należą do najdłuższych. Palą się nawet 1,5 godziny. Ten format do dziś nazywany jest Churchill.
Cygaro może też mieć zmienną średnicę i wyglądać jak torpeda. Stąd właśnie wzięła się nazwa tego formatu. Co ciekawe, takie cygaro zmienia swój smak kilkukrotnie.
Na rynku są też cygara o przekroju prostokątnym lub trójkątnym. Kształt ten powstaje poprzez ciasne upakowanie cygar w pudełku.
Jak obcinać cygaro?
Jak już wspominałem, cygara wykonane ręcznie należy otworzyć od strony główki. Można to zrobić na kilka sposobów. Najpopularniejszym jest odcięcie kapturka za pomocą gilotyny, zwykle dwuostrzowej.
Jak duży kawałek należy odciąć? Po prostu taki, by można było pociągnąć cygaro. Średnica otworu jest sprawą indywidualną. Należy jednak pamiętać, że większa średnica może powodować zwiększoną podaż nikotyny za każdym razem, gdy pociągamy cygaro.
Druga metoda to odcięcie kapturka nożyczkami do cygar. Działają na tej samej zasadzie, co gilotyna, ale mnie wydają się mniej poręczne.
Trzecim sposobem jest wyżłobienie otworu puncherem. To okrągła rurka zaostrzona na krawędzi, stworzona po to, by łatwo było nosić ją przy sobie. Puncher zawsze tworzy otwór o takiej samej średnicy.
Wygodnym rozwiązaniem poza domem są zapalniczki z wbudowanym puncherem. Niestety nie każde cygaro można tak otworzyć. Zależy to od wykonania kapturka. Czasami cygaro jest zbyt małe lub kapturek jest zbyt miękki.
Czwarty, ostatni patent to tak zwany V cut. To poręczna gilotyna, która pozostawia wycięcie w kształcie połączonych liter V lub, jak kto woli, po prostu w kształcie migdała. Przy większych cygarach (grubszych) można zrobić nawet dwa cięcia, tworząc kształt gwiazdki.
Każdy sposób otwierania cygar ma swoich zwolenników i przeciwników. Spróbuj i sprawdź, który będzie najlepszy dla Ciebie!
Jak zapalać cygaro?
Najważniejsze, by rozpalić je równo, na całej powierzchni stopki. Nierówno palące się cygaro może mieć gorszy smak.
Do zapalania cygar nie używa się zapalniczek na benzynę, bo można w ten sposób zafundować sobie… cygaro śmierdzące benzyną. A nie o to w tej przyjemności chodzi!
Najlepiej sprawdzają się zapalniczki na gaz. Palą się silniej i bardziej kierunkowo niż konwencjonalne zapalniczki.
Puryści najczęściej używają długich zapałek (choć nie tak długich jak te do kominka). Należy jednak najpierw pozwolić, by siarka się wypaliła. Tak jak w przypadku benzyny – nie chcemy, by silny zapach chemii zdominował aromat i smak tytoniu.
Podczas zapalania najlepiej okręcać cygaro, by rozpalić je równomiernie. Żeby sprawdzić, czy się udało, lekko dmuchnij w stopkę. Jeśli żarzy się na całej powierzchni, to jesteś mistrzem rozpalania cygar. A jeśli nie pali się równomiernie, to nic nie szkodzi – można to po prostu poprawić.
Jak gasić cygara?
Po prostu należy je odłożyć, by samo „umarło”. Pamiętaj, by nie gasić cygar jak papierosów! To po prostu nieeleganckie i może też wytworzyć zbyt wiele dymu.
W trakcie palenia cygaro spala się na popiół. Jednak jest on bardziej zwarty niż popiół papierosowy. Cygar nie strzepuje się, a nadmiar popiołu powinien samoistnie spaść do popielnicy. Miłośnicy cygar rywalizują nawet o to, kto będzie miał więcej popiołu na cygarze.
Czy cygaro można palić na raty?
Tak! Nic nie szkodzi, by cygaro zgasić i rozpalić ponownie, nawet po kilku dniach. Należy jednak wiedzieć, jak to robić. Zostaw cygaro do zgaśnięcia, odetnij gilotyną spalony kawałek. Stary popiół mógłby zepsuć smak reszty cygara.
Cygaro czekające na kolejną sesję możesz schować do torebki strunowej, zawiniętej tak, by pozbyć się z niej nadmiaru powierza. Tylko nie wkładaj takiego cygara do humidora! Zepsułoby całą kolekcję.
Czy cygaro palone na raty będzie smakować inaczej? Na pewno tak, ale nie znaczy to, że będzie niesmaczne. Oczywiście może tak się zdarzyć, ale na pewno nie jest to regułą.
Jak przechowywać cygara?
Cygara zarówno w sklepie, jak i w domu trzyma się w szczególnych pudełkach zwanych humidorami. Utrzymywana w nich jest odpowiednia wilgotność. Cygara kubańskie powinny być przechowywane w środowisku, gdzie wilgotność powietrza wynosi 69 procent. Produkty z innych krajów przechowuje się w wilgotności wynoszącej 65 procent.
Humidory zwykle wykonane są z drewna cedrowego, które chroni zawartość przed wysuszeniem. Zamyka się w nich specjalny pojemnik na zdemineralizowaną wodę i obserwuję wilgotność. Uwaga, nie wolno dodawać zwykłej wody, bo cygara mogłyby złapać pleśń.
Ja utrzymuję wilgoć w swoim humidorze przy pomocy specjalnych saszetek marki Boveda. Nie tylko oddają wilgoć, ale też ją odbierają, gdy jest jej zbyt dużo. Można kupić saszetki utrzymujące wilgotność na różnych poziomach, dostosowanych do produktów z poszczególnych krajów. Wymienia się je mniej więcej co trzy miesiące.
Na koniec
Czy cygara są zdrowe? Oczywiście nie, bo to w końcu nikotyna. Oprócz tego dym uwalnia substancje, które mogą powodować nowotwory i inne choroby. Jednak po pierwsze cygarem się nie zaciąga, a po drugie nie pali się go często.
Cygaro to nagroda na specjalne okazje. Można nim uczcić podpisanie ważnej umowy czy urodziny. Można przy nim odprężyć się po ciężkim dniu. Aby wypalić cygaro, trzeba mieć czas. To nie jest szybkie palenie papierosa, byleby tylko uzupełnić poziom nikotyny we krwi.
I wreszcie na koniec – czy w paleniu cygar jest coś snobistycznego? Może trochę, ale wszystko zależy od tego, jak się pali. A jak najlepiej? Tak jak lubisz i z tym, co lubisz! Nie ważne czy z whisky, winem czy piwem. Rób to po swojemu i czerp z tego radość!
fotografia: Martina Gronowska